Ψαρόνια… ή Στούρνοι

πετάνε κοπαδιαστά… την ίδια ώρα που κάτι άλλα «Στ0uρν@ρια» του Υπ0υργ3ί0υ Οικ0ν0μ|κών, «μαγειρεύουν γαλοπούλα» για τα Χριστούγεννα. Χρόνια μας πολλά !

What’s up duck?

The Shark Whisperer

Diamonds and Rust

http://www.youtube.com/watch?v=vLDazyvMMGw

Και τα δύο καταπληκτικά, αν και το αυθεντικό, μου αρέσει λίγο περισσότερο.

Σχολιάστε..

… με βάση αυτό που βλέπετε. Το καλύτερο σχόλιο κερδίζει! 😀

Άγρια μανιτάρια – Lactarius Salmonicolor

Οικολογία: Κοινό μανιτάρι που κάνει την εμφάνιση του σε ελατοδάση κατά ομάδες, καλοκαίρι και φθινόπωρο.

Μορφολογία: Καπέλο με διάμετρο 8-12 (15) εκ., κυρτό αρχικά, κοίλο αργότερα, υγρό και λιπαρό με υγρό καιρό, με ωχροπορτοκαλιές, ροδινοπορτοκαλιές και πορτοκαλιές χρωματικές ζώνες. Έχει περίμετρο κυρτή για αρκετό διάστημα, ευθεία και κυματιστή στην ωριμότητα.  Τα ελάσματα του είναι πυκνά, λεπτά, διχαλωτά, πορτοκαλιά ή ροδινοπορτοκαλιά και ακουμπούν ή κατεβαίνουν στο πόδι. Πόδι με διαστάσεις 5-9*2-3 εκ., σχεδόν κυλινδρικό ή κωνικό, παραγεμιστό αρχικά, κούφιο αργότερα, με ωχροπορτοκαλί μυκήλιο στη βάση, ροδινοπορτοκαλί, υγρό, παχνώδες, συνήθως με λίγα βαθύχρωμα λακκάκια. Σάρκα λευκωπή, κρεμ, ροδινοπορτοκαλιά ή ωχροπορτοκαλιά, με ευχάριστη μυρωδιά φρούτου και απαλή γεύση που γίνεται λίγο στυφή αργότερα. Αν κοπεί, εκκρίνει ροδινοπορτοκαλί γαλακτώδη χυμό που μερικές φορές μεταχρωματίζεται μετά από αρκετό χρονικό διάστημα σε καφετί-κρασάτο.

Αφ’ υψηλού

Το εικονιζόμενο πτηνό είναι γεράκι. Φωτογραφήθηκε από αρκετά μεγάλη απόσταση (γι αυτό άλλωστε οι φωτογραφίες είναι αρκετά θολές). Πετάει ψηλά, έχει μάτι γερακίσιο και έχει τη δυνατότητα να επιτεθεί στη λεία του με ταχύτητα που αγγίζει τα 400 klm/h. Θα επανέλθω μελλοντικά με αναλυτικό post για γεράκια και σαφώς καλύτερες φωτογραφίες.

Cute, little one!

Το αηδόνι του χειμώνα

… θα μπορούσε να λέγεται ο κοκκινολαίμης. Μικρόσωμο πουλί, που συναντάμε κυρίως σε ορεινές περιοχές της Ελλάδας, τους καλοκαιρινούς μήνες και σχεδόν παντού τους χειμερινούς. Το κελάηδισμα του είναι χαρακτηριστικό. Δεν διαθέτει σε καμία περίπτωση την ποικιλία των ήχων του αηδονιού, αλλά ένα από τα κελαηδίσματα του, το θυμίζουν αρκετά.

Rodrigo y Gabriela – Tamacun